ψαλιδοδοντία

η, Ν

ανατ. ο φυσιολογικός τύπος επαφής μεταξύ τών αντικρυστών δοντιών τών γνάθων.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ψαλίδα + οδούς, -όντος + -ία. Η λ. είναι αντιδάνεια, πρβλ. γαλλ. psalidontie].